1 Ağustos 2010 Pazar
klav-ye daha doymazsan beni yeah!
herşeyde anlıyorumda bir seni sende anlamıyorum ya
bir bilgisayarın tuşlarında anladım dünde seni
control c ile kopyaladık durduk hafızamızı hep yapıştırdık geçmişi yeni temiz sayfalarımıza
delete'le sildik geçmişimizi
kimi zaman caps lockumuz açık kaldı, biz büyüdük.
kimi zaman caps lock kapalıydı birilerinin yada birbirimizin gözünde sürekli küçüldük.
bi kaç yön var gidilecek yaşamımızda ya sağdır ya sol.biliyorsun işte burada hep zıt yönlere basmıştık.
yada yukarı çıkarsın yahut bir iniş yaşarsın
okları takip ederken dikkat edeceksin
nereye varmak istediğine göre önce karar biçeceksin.
ben hepsine birden bastım bi gün merak ettim neresidir olacağım yer diye
4 yöne bassamda yine ileri yönünde gidiyordu yaşam hızla zaman gibi akıyordu adeta.
space ile koca boşluklar yaratırsın dünyamıza
uzay gibi adından ötürü boş evrenler
bu defa parmak ucumda değilde ayağımın altında hissedilir kadar hissedilmez bişeydir o boşluk.
parantez tuşlarını sevmiyorum içiçe olmayı sevmediğim gibi kimseyle.
ve noktalar güzeldir ünlemdeki dikkat diyeni hariçse tabi
print screense son yüz ifadeni hafızama aldı şimdi ise silemiyor herşey errorlarda takılı kaldı..
yazan mı? hayatının inT.ELL işlemcisi..